Büyük sanatçı Ferdi Tayfur da aramızdan ayrıldı. Bir devir onunla kapandı gidiyor...
İlk gençlik yıllarımda en büyük sanatçıydı Ferdi Tayfur...
En çok ona hayrandık biz... Onu severdik, onu kendimiz bulurduk...
Bizim gibi en alttan gelenlerin, sevgisine karşılık bulamayanların, bizim gibi ezilenlerin, sömürülenlerin sesiydi O...
Bıyıkları yeni terleyen çocuklardık ve hepimizin kalbi bir daha eski haline gelmeyecek kadar kırıktı...
Gecelere, sabahlara kadar köşe başlarında konuşurduk, dertleşirdik...
Arada bir para bulabilirsek beş litrelik öküz gözü şarap alır sabaha kadar bardaksız içerdik.
Hepimiz devrime inanır mavi kot, yeşil parka giyerdik...
Gençliğin ateşli zamanlarında biz kendimizi yakardık.
Dostluklar, ölümsüz arkadaşlıklar çağıydı. Arkadaşını, yoldaşını satmamak içen ölenler olduğunu duyardık, Ferdi Tayfur çalardı kuşatılmış sokaklarda...
Her zaman efkarlıydık, dumanlar uçururduk halka halka gökyüzüne.
Başımız dik, hayallerimiz onurlu...
Ses dergisinin Ferdi Tayfur posterlerini sıvası dökülmüş duvarlarımıza asardık. O bizim için tek kraldı... Kamyonlarda, otobüslerde onu dinlerdik...
Ülke 12 Eylül karanlığına giderken biz Ferdi Tayfur filmlerinde hıçkıra hıçkıra ağlardık, filmin kötü adamı Ferdi Tayfur'u alçakça öldürürken, aslında hepimiz ölürdük...
Bir ülke ölürdü...
Ağabeyimden mirastır Ferdi Tayfur, ilk konserine kamyonda çalışırken birlikte gittik. Birlikte, onu görmenin heyecanını yaşadık. Üniversite sonrası uzak düşsek de Ferdi Tayfur'dan, yine de hiç unutmadık...
Bugün onunla birlikte hatıraların bir bölümü daha öksüz kalıyor, ruhu şad olsun...
Sevgili Hemşerim. Eline diline sağlık. Bir dönem aşıkları ağlatan, bizlere eşlik eden sanatçımızı saygı ile anıyorum. Yıldızlar yoldaşı olsun